O książce: 2018 / Stare pieśni, legendy przekazywane z ust do ust, zapomniane historie z pierwszych książek - wszystkie opowiadają o okrucieństwie wilkołaków nazywają te stworzenia potworami, zabójcami, którzy nie znają litości. Wypaczone istoty, z czasem bezpowrotnie tracące swój ludzki wygląd. Ale to nieprawda. Nie tak długo, jak ktoś walczy. To nie księżyc ani noc wypaczają jego umysł i serce. Wypacza ich strach, wstręt do samego siebie i rozpacz wynikająca z potrzeby pozostania wyrzutkiem. Tym, co czyni wilkołaka potworem, nie jest wilk, ale człowiek. I całkiem sporo - noc, królestwo cieni i zimnego światła księżyca.